معرفی و بررسی انواع حافظه های تحت شبکه

هر سیستم پردازشی برای ثبت و ذخیره‌سازی اطلاعات پردازش شده، به تجهیزات ذخیره‌سازی نیاز دارد. حافظه های تحت شبکه که در آن داده های شبکه ذخیره می‌شوند، فضای ذخیره‌سازی یا “storage” نامیده می‌شود. انواع ذخیره‌سازها شامل SAN، NAS، و DAS می‌باشند.

DAS (Direct-Attached-Storage): حافظه‌ای که مستقیماً از طریق یک کابل داخلی به مادربرد کامپیوتر یا سرور متصل می‌شود، DAS نامیده می‌شود. این شامل حافظه‌های داخلی مانند هارددیسک اینترنال، هارددیسک اکسترنال، و فلش مموری می‌شود.

NAS (Network-attached storage): در این نوع حافظه های تحت شبکه، یک سیستم عامل به عنوان واسط بین قطعه دخیره‌ساز و کاربر عمل می‌کند. این فضا به اشتراک گذاشته شده را “NAS” می‌نامیم و توسط پروتکل‌های NFS و CIFS اجرا می‌شود. NAS به کاربر امکان دسترسی به فضای اشتراک‌گذاری شده بر اساس File Level را می‌دهد.

SAN (Storage Area Network): در SAN، فضای به اشتراک گذاشته شده توسط دستگاه‌های ذخیره‌ساز بر روی شبکه SAN و با استفاده از پروتکل FC انجام می‌شود. دستگاه‌های SAN Storage فضا را به اشتراک می‌گذارند و از سرعت بالاتری نسبت به NAS برخوردار هستند.

هر کدام از این انواع حافظه‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند و بر اساس نیازهای سیستم و کاربردهای مختلف انتخاب می‌شوند.